آتش بند های اینتومسنت و مقاومت در برابر حریق
آتش بند اینتومسنت
آتش بند های اینتومسنت دسته ای از مواد هستند که در معرض حریق متورم می شوند و جلوی گسترش حریق را می گیرند.
آتش بند اینتومسنت چیست
آتش یکی از مخرب ترین نیروهای شناخته شده برای بشر است. هر چند در گذشته میزان خسارات و مرگ و میر ناشی از حریق بسیار زیاد بود؛ اما در حال حاضر تعداد سالانه مرگ و میر ناشی از آتش سوزی در هر سال به طور پیوسته در حال کاهش است. یکی از عواملی که بر کاهش مرگ و میر سالانه ناشی از آتش سوزی تاثیر گذار است مواد مقاوم در برابر آتش می باشد.
یکی از اجزای مهم در این زمینه؛ مواد بازدارنده آتش و پوشش های متورم به نام آتش بند های اینتومسنتیی هستند . پوشش های متورم از بستر با انبساط سریع هنگام قرار گرفتن در معرض حرارت و شعله محافظت می کنند.
خصوصیات آتش بند اینتومسنت
این دسته از مواد بر اثر قرار گرفتن در معرض گرما متورم می شوند و افزایش حجم و کاهش چگالی از خود نشان می دهند. این ویژگی را اینستومنتی می گویند. همانطور که این پوشش های شعله ور منبسط می شوند؛ گسترش شعله را کاهش نیز می دهند و به عنوان بازدارنده آتش عمل می کنند.
مواد مقاوم در برابر آتش و آتش بند های اینتومسنت از این نظر متفاوت هستند که مقاومت در برابر آتش یک ویژگی ماده است، به این معنی که شعله را پشتیبانی نمی کند و دچار حریق نمی شود. اما آتش بند های اینتومسنت با کند کردن گسترش شعله، از پیشروی و گسترش حریق جلوگیری می کنند.
تنوع زیادی از مواد فرمولاسیونی وجود دارد که سه عملکرد مورد نیاز برای پوشش های متورم و آتش بند های اینتومسنت را انجام می دهند. ماستیک اینتومسنت درزبند TP FS-IS و غلاف ضد حریق TP FS PIPE COLLAR نمونه از آتش بند های اینتومسنت تیم پرو پارس هستند و کاربردهای فراوانی دارند.
لزوم استفاده از آتش بند های اینتومسنت
حتی مواد غیر قابل اشتعال مانند بتن و فولاد می توانند در اثر گرما و آتش آسیب ببینند و در نتیجه ساختمان به دلیل از دست دادن یکپارچگی سازه فرو بریزد. هم مواد مقاوم در برابر حریق و هم آتش بند های اینتومسنت، روش‌های حفاظتی غیرفعال در برابر آتش هستند. زیرا نیازی به فعال کردن آنها مانند سیستم آبپاش دستی یا خودکار نیست.
عواقب فرو ریختن سازه فولادی در اثر آتش‌سوزی
در هنگام فرموله کردن و ساخت پوشش های متورم چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
پارامترهای زیادی برای فرمولاسیون پوشش های متورم وجود دارد. از جمله این عوامل عبارتند از:
1- عملکرد حفاظت در برابر آتش مورد نیاز دستورالعمل های دولت یا صنعت
2- دود و گاز سمی آزاد شده در حین آتش سوزی
3- مقاومت در برابر خوردگی
4- ظاهر پوشش اعمال شده
این عوامل مختلف بسته به استفاده نهایی وزن متفاوتی دارند، اما همه آنها مهم هستند. انتخاب مواد تشکیل دهنده فرمول اغلب توسط مقررات ملی یا محلی محدود می شود. به عنوان مثال، برخی مقررات، اجزای هالوژن دار را در پوشش های ضد حریق محدود می کنند.
فرمولاسیون آتش بند های اینتومسنت
فرمولاسیون پوشش های متورم و آتش بند های اینتومسنت به سه عنصر برای عملکرد رضایت بخش نیاز دارد. اولین عنصر یک دهنده‌ی کاراکتر است. این دهنده ذغال سنگ مواد آلی را تامین می کند که در معرض آتش واکنش نشان می دهد تا یک لایه غیرآلی کربنی قابل اشتعال تولید کند.
عنصر سوم یک دهنده‌ی اسید است که در حین آتش سوزی اسید آزاد می کند. در نتیجه واکنش هایی را که منجر به تشکیل ذغال می شود فعال کند. این عنصر ممکن است یک اسید آلی یا معدنی باشد.
در نهایت، یک عامل کف کننده لازم است تا ذغال قابل اشتعال را چندین برابر ضخامت لایه پوشش اصلی گسترش دهد. با گسترش لایه زغال سنگ، پوشش می تواند بستر را از آسیب گرما عایق کند.
این عناصر ترکیبی می توانند فروپاشی سازه را به تاخیر بیاندازند یا از آن جلوگیری کنند و زمان بیشتری را برای تخلیه ساختمان و اطفاء حریق فراهم کنند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.